1. otoczek, obwódka, obramowanie 3. obtoczki
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
otoczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. otoczkaczce; lm D. otoczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co znajduje się dookoła jakiejś rzeczy, otacza ją ze wszystkich stron; osłonka, obwódka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nasiona w otoczce. Księżyc w otoczce chmur.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otoczka — ż III, CMs. otoczkaczce; lm D. otoczkaczek «to, co otacza coś dokoła; osłonka, obramowanie, obwódka» Srebrzysta otoczka księżyca. Otoczki nasion … Słownik języka polskiego
brodawkowy — przym. od brodawka (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: ∆ Obwódka, otoczka brodawkowa «obwódka dookoła brodawki piersiowej» b) w zn. 2: ∆ Bakterie brodawkowe «bakterie żyjące w brodawkach korzeniowych w symbiozie z rośliną» … Słownik języka polskiego
chromosfera — ż IV, CMs. chromosferaerze, blm astr. «środkowa warstwa atmosfery słonecznej położona między fotosferą a koroną Słońca, widoczna podczas całkowitych zaćmień Słońca jako czerwona, postrzępiona otoczka tarczy słonecznej» ‹gr. + sfera› … Słownik języka polskiego
cysta — ż IV, CMs. cyście; lm D. cyst 1. biol. «twór przetrwalnikowy w postaci komórki otoczonej grubą błoną (otoczką) wytwarzaną przez niektóre organizmy (np. bakterie i pierwotniaki), umożliwiający im zachowanie zdolności do życia przy nie… … Słownik języka polskiego
kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… … Słownik języka polskiego
lisi — przym. od lis a) w zn. 1: Lisi ślad, trop. Lisi ogon. Lisia jama, nora. Lisie skórki. ◊Lisi krok, chód «krok, chód ostrożny, skradający się» przen. Lisia ostrożność. Lisie wykręty, zamiary. b) w zn … Słownik języka polskiego
mgławica — ż II, DCMs. mgławicacy; lm D. mgławicaic astr. «skupienie gazu i pyłu, będące zagęszczeniem materii międzygwiezdnej lub rozległą otoczką wokół gwiazdy, czasem pobudzane do świecenia przez światło gwiazd położonych w pobliżu» przen. a) «o czymś… … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
opłatek — m III, D. opłatektka, N. opłatektkiem; lm M. opłatektki 1. «rodzaj ciasta z pszennej mąki pieczonego w cienkich płatkach, używanego w liturgii chrześcijańskiej i w polskiej tradycji przy wieczerzy wigilijnej» Opłatek wigilijny. Łamać, podzielić… … Słownik języka polskiego
ropień — m I, D. ropieńpnia; lm M. ropieńpnie, D. ropieńpni «nagromadzenie ropy objęte otoczką łącznotkankową, powstałe wskutek zakażenia bakteriami uszkodzonej i ulegającej martwicy tkanki» … Słownik języka polskiego
